W roli głównej: Jedzenie

Wielu ludzi nie potrafi oglądać filmów czy seriali bez jakiejś przekąski pod ręką. Myślę jednak, że to głównie dotyczy ludzi, którzy filmy oglądają od okazji do okazji, potęgując towarzystwem smakołyków celebrację tej chwili. My, filmożercy (jesteśmy nimi, prawda?), nie jemy nie tylko w kinie, ale i oglądając w domowym zaciszu. Są jednak takie filmy, których nie da się obejrzeć spokojnie bez czegoś dobrego w zasięgu ręki, a już z pewnością nie powinno się ich oglądać z pustym brzuszkiem. Oto kilka takich filmów (i jeden serial), podczas oglądania których zachciało mi się jeść:

1. Maria Antonina (reż. S. Coppola)

Te wszystkie ociekające różowym lukrem babeczki, torciki, mniejsze, większe, z bitą śmietaną lub bez, ale wszystkie niemożliwie słodkie. aż proszą się, żeby je zjeść. Nie macie chleba, jedźcie ciastka – miała powiedzieć podwładnym Maria Antonina. O tak, takie ciastka z chęcią, bez patrzenia na skutki uboczne.

2. Julie&Julia (reż. N. Ephron)

Ten film jest w całości o gotowaniu, koncentruje się na nim i zasadza wokół niego swoją fabułę. Trudno więc nie ślinić się przed ekranem. Gorzej mogło być chyba tylko kiedy czytaliśmy książkę, na podstawie której powstał – tam potraw przewija się znacznie więcej i są szczegółowo opisane. Aż chce się gotować. Nie mówiąc o jedzeniu, oczywiście.

3. Perfect Sense (reż. D. Mackenzie)

Ten film nie jest cały o jedzeniu, ale i tak są momenty, kiedy jedzenie występuje na pierwszym planie. Musi tak być, kiedy jednym z traconych przez bohaterów po kolei zmysłów jest poczucie smaku.

4. My Blueberry Nights (reż. W. Kar - Wai)

Ciasto jagodowe. Nigdy nawet o nim nie słyszałam, zanim nie zobaczyłam tego filmu. A odkąd go obejrzałam, to ciasto chodzi za mną i chodzi… Wygląda smakowicie, ale w końcu piecze je sam Jude Law.

5. Mine vaganti (reż. F. Ozpetek)

Polski podtytuł tego filmu to „O miłości i makaronach”, nic więc dziwnego, że jest na mojej liście. Jestem bowiem ogromną amatorką makaronu i uwielbiam go pod każdą postacią. W filmie o makaronie więcej się mówi niż go je, więc nie jest tak źle, choć i tak nie  polecam oglądać „na głodnego”.

6. Czekolada (reż. L. Hallstrom)

Cóż, tytuł chyba mówi sam za siebie. Jego główna bohaterka, Vianne, prowadzi kameralny sklep z czekoladą, miejsce które przez mieszkańców konserwatywnego miasteczka, staje się synonimem zła i rozpusty. Czekolada leje się tu strumieniami, przewija przez ekran w naprawdę nieprzyzwoitych ilościach, dlatego ostrzegam: lepiej mieć jakiś przeogromnie słodki batonik pod ręką w trakcie oglądania. A na ekranie przecież jeszcze bardzo słodki Johnny Depp…

7. Charlie i fabryka czekolady (reż. T. Burton)

Ponownie Johnny Depp, już nie taki słodki, ale nadal w towarzystwie czekolady. Fabryka czekolady to miejsce w którym trudno powstrzymać pracę swoich ślinianek, zwłaszcza jeśli jest ona wykreowana przez Tima Burtona.

8. Gdzie pachną stokrotki (reż. m.in. B. Sonnenfeld)

Na koniec serial, którego oglądanie też może sprawić…ból. Bo trzeba sobie powiedzieć, że oglądanie jedzenia na ekranie zawsze wiąże się ze wzmożonym apetytem. A nie zawsze możemy sobie na jedzenie pozwolić, czy to dlatego, że w danej chwili nie mamy nic pod ręką, czy też z powodu jakichś narzuconych sobie ograniczeń. No i rodzi się wewnętrzny ból. Można też odczuwać go w żołądku. Serio, spróbujcie obejrzeć ten serial i go nie poczuć. Nie da się, bo główni bohaterowie prowadzą cukiernię, a więc ciasta się tu robi, je i mówi o nich. No a Ty widzu patrz i zazdrość. Swoją drogą, serial wart uwagi, choć skasowany został po zaledwie dwóch sezonach.

A Wy, co byście dorzucili do tego menu?